گرانول سولفات آمونیوم (گرید فولاد)

استفاده اولیه از سولفات آمونیوم به عنوان کود برای خاک های قلیایی است. در خاک یون آمونیوم آزاد می شود و مقدار کمی اسید تشکیل می دهد و تعادل pH خاک را کاهش می دهد و در عین حال نیتروژن ضروری برای رشد گیاه را تامین می کند. عیب اصلی استفاده از سولفات آمونیوم محتوای نیتروژن پایین آن نسبت به نیترات آمونیوم است که هزینه های حمل و نقل را بالا می برد.

همچنین به عنوان یک اسپری کمکی کشاورزی برای حشره کش ها، علف کش ها و قارچ کش های محلول در آب استفاده می شود. در آنجا، کاتیون‌های آهن و کلسیم را که هم در آب چاه و هم در سلول‌های گیاهی وجود دارند، متصل می‌کند. این به ویژه به عنوان یک کمکی برای علف کش های 2،4-D (آمین)، گلیفوسیت، و گلوفوسینات موثر است.

-کاربرد آزمایشگاهی

رسوب سولفات آمونیوم یک روش رایج برای خالص سازی پروتئین با رسوب است. با افزایش قدرت یونی محلول، حلالیت پروتئین ها در آن محلول کاهش می یابد. سولفات آمونیوم به دلیل ماهیت یونی خود در آب بسیار محلول است، بنابراین می تواند پروتئین ها را با رسوب "نمک" کند. به دلیل ثابت دی الکتریک بالای آب، یون های نمک تفکیک شده که آمونیوم کاتیونی و سولفات آنیونی هستند به راحتی در پوسته های هیدراتاسیون مولکول های آب حل می شوند. اهمیت این ماده در خالص‌سازی ترکیبات ناشی از توانایی آن در هیدراته شدن بیشتر در مقایسه با مولکول‌های غیرقطبی‌تر است و بنابراین مولکول‌های غیرقطبی مطلوب به هم می‌پیوندند و به شکل غلیظ از محلول رسوب می‌کنند. این روش نمک زدایی نامیده می شود و نیاز به استفاده از نمک با غلظت بالایی دارد که می تواند به طور قابل اعتمادی در مخلوط آبی حل شود. درصد نمک مصرفی در مقایسه با حداکثر غلظت نمک موجود در مخلوط قابل حل است. به این ترتیب، اگرچه غلظت‌های بالایی برای کارکرد روش مورد نیاز است، افزودن مقدار زیادی نمک، بیش از 100 درصد، می‌تواند محلول را بیش از حد اشباع کند، بنابراین، رسوب غیرقطبی را با رسوب نمک آلوده می‌کند. غلظت بالای نمک، که می تواند با افزودن یا افزایش غلظت سولفات آمونیوم در یک محلول به دست آید، جداسازی پروتئین را بر اساس کاهش حلالیت پروتئین امکان پذیر می کند. این جداسازی ممکن است با سانتریفیوژ به دست آید. رسوب توسط سولفات آمونیوم نتیجه کاهش حلالیت به جای دناتوره شدن پروتئین است، بنابراین پروتئین رسوب شده را می توان از طریق استفاده از بافرهای استاندارد حل کرد.[5] رسوب سولفات آمونیوم وسیله ای راحت و ساده برای تکه تکه کردن مخلوط های پروتئینی پیچیده است.

در تجزیه و تحلیل شبکه های لاستیکی، اسیدهای چرب فرار با رسوب لاستیک با محلول سولفات آمونیوم 35 درصد تجزیه و تحلیل می شوند، که مایع شفافی باقی می ماند که اسیدهای چرب فرار با اسید سولفوریک بازسازی می شوند و سپس با بخار تقطیر می شوند. رسوب انتخابی با سولفات آمونیوم، برخلاف روش رسوب معمول که از اسید استیک استفاده می کند، در تعیین اسیدهای چرب فرار دخالتی ندارد.

-افزودنی مواد غذایی

به عنوان یک افزودنی غذایی، سولفات آمونیوم به طور کلی توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده به عنوان ایمن (GRAS) شناخته می شود و در اتحادیه اروپا با شماره E517 تعیین می شود. به عنوان یک تنظیم کننده اسیدیته در آرد و نان استفاده می شود.

-سایر موارد استفاده

در تصفیه آب آشامیدنی از سولفات آمونیوم در ترکیب با کلر برای تولید مونوکلرامین برای ضدعفونی استفاده می شود.

سولفات آمونیوم در مقیاس کوچک در تهیه سایر نمک های آمونیوم به ویژه پرسولفات آمونیوم استفاده می شود.

سولفات آمونیوم به عنوان یک عنصر برای بسیاری از واکسن های ایالات متحده در مرکز کنترل بیماری ها ذکر شده است.

محلول اشباع سولفات آمونیوم در آب سنگین (D2O) به عنوان یک استاندارد خارجی در طیف‌سنجی NMR گوگرد (33S) با مقدار تغییر ppm 0 استفاده می‌شود.

سولفات آمونیوم همچنین در ترکیبات بازدارنده شعله که بسیار شبیه دی آمونیوم فسفات عمل می کند، استفاده شده است. به عنوان یک بازدارنده شعله، دمای احتراق مواد را افزایش می دهد، حداکثر سرعت کاهش وزن را کاهش می دهد و باعث افزایش تولید پسماند یا زغال می شود.[14] کارآیی بازدارنده شعله آن را می توان با ترکیب آن با سولفامات آمونیوم افزایش داد.[نیازمند منبع] در اطفای حریق هوایی استفاده شده است.

سولفات آمونیوم به عنوان یک نگهدارنده چوب استفاده می شود، اما به دلیل ماهیت رطوبت سنجی آن، این استفاده تا حد زیادی به دلیل مشکلات مرتبط با خوردگی بست فلزی، ناپایداری ابعادی و خرابی های پایانی متوقف شده است.